مشاوره مدیریت بهسا

چند ماهی است که توافق هسته ای، گشوده شدن بازارهای ایران به روی کالاهای خارجی و شرکت های بین اللملی را نوید می­دهد.  اقتصاددانان و کارشناسان در مورد مزیت ها و چالش های این امر مقالات گوناگون را نگاشته اند اما در اینجا سعی دارم مطالبی را به لحاظ نگرش برندینگ ارایه نمایم.

قبل از هر چیز یادآوری این مطلب خالی از لطف نیست که برند ذهنیتی است که نام یک شرکت کالا و یا مکان در ذهن افراد ایجاد می کند. زمانی که یک کالا تبدیل به برند می شود ، مشتریان در شرایط برابر خرید ، اصولا محصولی را انتخاب می کنند که ذهنیت بهتری را نسبت به آن داشته باشند. این ذهنیت در طی سالها فعالیت شرکتهای تولید کننده و یا خدمات دهنده بخاطر کیفیت خدمات تبلیغات موثر و ارتباط صحیح با مشتری ایجاد شده و پیوندی میان مشتری و برند ایجاد می کند.

بر اساس تحقیقات صورت گرفته توسط چند مرکز دانشگاهی هر چند بیش از 70 در صد بازار مواد غذایی و کالاهای حوزه دارو و درمان در دست شرکتهای ایرانی است اما ایرانیان علاقه خاصی به خرید محصولاتی با برند های خارجی هستند.

مثال مستدل این موضوع را می توان در صنعت پوشاک دید. بسیاری از تولیدکنندگان کوچک یا متوسط ترجیح می­دهند کالای خود را با برچسب های خارجی در بازار عرضه نمایند و این ترجیح در واقع بر اساس تجربه آنان از استقبال مشتریان از کالای خارجی به وجود آمده است.

متاسفانه در سالهایی که به دلیل تحریم ورود کالاهای خارجی از طریق گمرک و سیستم قانونی با محدودیت هایی مواجه بود صنعت گران و تولیدکنندگان داخلی نتوانستند بهره لازم را از این فرصت ببرند. هر چند مشکلات اقتصادی توان برخی از تولید کنندگان را کاهش داده بود اما این واقعیت غیر قابل انکار است که حتی شرکت هایی که در سالهای گذشته از وضعیت اقتصادی خوبی برخوردار بوده و سهم عمده ای از بازار را در دست داشته اند توجه چندانی به ارتقا برند در تمام ارکان سازمان نداشته و صرفا با کمک خلاء بازار و افزایش تبلیغات و البته هوش تجاری خود توانسته اند این سهم را بدست آورند. اما اکنون همین شرکتها باید این پرسش را در سازمان خود مطرح کنند که در صورت ورود کالاهای خارجی با برند های معتبر، مشتریان چه تصمیمی در زمان خرید خواهند گرفت زمانی که تفاوت قیمت کالاهای خارجی و ایرانی به حداقل برسد آیا همچنان برندهای ایرانی انتخاب مشتریان خواهند بود؟

تا به امروز مسئله استعدادیابی و پرورش استعدادها از چالش های بزرگ پیش روی فدراسیون ها و باشگاه های ورزشی در ایران بوده است. بسیاری موفقیت های تیم های ورزشی باشگاهی و بالخص ملی را به قدرتمند بودن سیستم استعدادیابی ارتباط می دهند و البته که بیراه هم نیست. ولی موفقیت در امر ورزش، تنها به شناخت، یافتن، پرورش و به قله رساندن این ورزشکاران محدود نمی شود. این مرحله، تازه شروع فرآیند بهره بردن از این ورزشکاران و بازگشت سرمایه هایی است که برای آنها هزینه شده است. موضوعی که هنوز هم به آن توجهی نمی شود استفاده مدیریتی از این برندهای شکوفا شده، پرورش یافته و جهانی شده است.

برندسازی از صنایع تولیدی شروع شد، به صنایع خدماتی از جمله ورزش رسید و چندی است که برندسازی شخصی و به عبارتی دیگر تبدیل یک شخص یه برند مورد توجه جدی قرار گرفته است. هرشخص در هر حوزه ای می تواند یک برند باشد. از سیاستمداران بزرگ گرفته تا بازیگران، هنرمندان، مدیران، تجار و ورزشکاران. هرشخصی که نامی برای خود دست و پا می کند در حال ساختن برندشخصی خود است. این برندها در دنیای امروز بسیار مهم هستند و ارزش برند یک شخص گاهی با برندهای بزرگی دنیای صنعت و تجارت برابری می کند. اینجاست که هم وی و هم آنهایی که سالها بر روی او سرمایه گذاری کرده اند می توانند از برند او به بهترین شکل در زمینه های مختلف ورزشی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی بهره بگیرند.

یکی از این استفاده ها، مزایای تبلیغاتی است که برندهای شخصی به همراه خود دارند. برای تبلیغ محصولات و خدمات، از رسانه های متفاوتی استفاده می شود. از تبلیغات در رسانه های دیداری و شنیداری گرفته تا تبلیغ در نشریات چاپی و بیلبوردهای خیابانی و تبلیغات در دنیای مجازی. در تبلیغ ،گاهی محصول و خدمت به تنهایی معرفی می شود و شما فقط تصویری از محصول مشاهده می کنید و گاه فردی این محصول را معرفی می کند و در قاب تصویر به غیر از محصول، شخص یا اشخاصی وجود دارند که از محصول برای شما شناخته شده تر بوده و قرار است که تبلیغ کنندگان، محصول یا خدمت خود را به واسطه آن شخص یا اشخاص یه شما معرفی نمایند.

این شیوه تبلیغات که در چندین سال گذشته طرفداران زیادی پیدا کرده و از افراد مشهور و شناخته شده در سطح ملی و بین المللی در حوزه های گوناگون جهت معرفی و تبلیغ محصولات استفاده می نماید، صحه گذاری نامیده می شود. در میان افراد شناخته شده در تمامی حوزه ها، به دلیل محبوبیت بالای ورزش در سطح جهان، ورزشکاران و افراد مشهور ورزشی در صحه گذاری طرفداران بیشتری دارند و شرکت های تجاری تلاش می کنند تا از ورزشکاران برای معرفی و تبلیغ محصول خود استفاده کنند. استفاده از ورزشکاران کمک می کند که سرعت آگاهی از برند و گسترش تصویری برند بیشتر شده و برند، بسیار سریعتر در سطح جهان شناخته شود. صحه گذاری امروزه یه یکی از استراتژی های مهم بازاریابی برای شرکت ها تبدیل شده است و تمامی صنایع ورزشی و غیرورزشی سعی می کنند از این شیوه یه خوبی بهره ببرند .

صحه گذاری، به استفاده از یک فرد مشهور برای معرفی و تبلیغ یک برند اطلاق می شود. برای تبلیغ محصولات و خدمات، از رسانه های متفاوتی استفاده می شود. از تبلیغات در رسانه های دیداری و شنیداری گرفته تا تبلیغ در نشریات چاپی و بیلبوردهای خیابانی و تبلیغات در دنیای مجازی. شیوه های ارائه تبلیغ در این کانال ها نیز شکل های متفاوتی به خود می گیرد. گاه از روش مستقیم برای انتقال مطلب کمک گرفته می شود و گاه محصول یا خدمتی به شکل غیرمستقیم معرفی و تبلیغ می شود. گاه تبلیغات می تواند هیجان انگیز بوده و یا تنها به آگاهی بخشی در زمینه محصولات و خدمات بپردازد. در تبلیغ ،گاهی محصول و خدمت به تنهایی معرفی می شود و شما فقط تصویری از محصول مشاهده می کنید و گاه فردی این محصول را معرفی می کند و در قاب تصویر به غیر از محصول، شخص یا اشخاصی وجود دارند که از محصول برای شما شناخته شده تر بوده و قرار است که تبلیغ کنندگان، محصول یا خدمت خود را به واسطه آن شخص یا اشخاص یه شما معرفی نمایند.این شیوه تبلیغات که در چندین سال گذشته طرفداران زیادی پیدا کرده و از افراد مشهور و شناخته شده در سطح ملی و بین المللی در حوزه های گوناگون جهت معرفی و تبلیغ محصولات استفاده می نماید، صحه گذاری نامیده می شود. در میان افراد شناخته شده در تمامی حوزه ها، به دلیل محبوبیت بالای ورزش در سطح جهان، ورزشکاران و افراد مشهور ورزشی در صحه گذاری طرفداران بیشتری دارند و شرکت های تجاری تلاش می کنند تا از ورزشکاران برای معرفی و تبلیغ محصول خود استفاده کنند. استفاده از ورزشکاران کمک می کند که سرعت آگاهی از برند و گسترش تصویری برند بیشتر شده و برند، بسیار سریعتر در سطح جهان شناخته شود. صحه گذاری امروزه یه یکی از استراتژی های مهم بازاریابی برای شرکت ها تبدیل شده است و تمامی صنایع ورزشی و غیرورزشی سعی می کنند از این شیوه یه خوبی بهره ببرند .